Исповест од сенките

 

photo by, Vlad_R_Duck

Се обидувам да погледнам со твоите очи,

Да ги наметнам над моите, долгите трепки твои

и сета прашина што надвиснала над мојот заматен визир

да ја заменам со твојата јасна слика за светот што не го гледам.

photo by, Vlad_R_Duck

Можеби тоа ќе ми го сврти вниманието 

од оние ефтини напивки чии што високи промили ми ја ретчат веќе зовриената крв

та небаре пластична кукла среде ефтин излог

те гледа тебе, Вас,

таму помеѓу сенките,

во твојот, Вашиот живот, 

со разиграност и обоеност полн, 

распространет на тие непрегледни диви рамници плодни,

разлистан, раздивен и разшумен од ветришта силни низ тие дивини недопрени.

И сѐ така, додека мојот поглед беден и сив, 

во кукавичко гнездо со пранга околу врат и машина наместо око на главата,

ко сениште ни да мрдне 

в пусија како истрел да умре е спремен.

„Од заседа“, photo by, Vlad_R_Duck

***

Фотографирањето е како лов од сенки.

Чекање на пленот да се појави.

Да се убие филмот, а не пленот.

Пленот секогаш останува жив, ведар и разигран, а фотографот е само нем сведок за она што тој никогаш како фотограф нема да го има - туѓиот живот и туѓата динамика.